3 Resultaten

We vroegen aan de respondenten in hoeverre zij het eens waren met de stelling ‘Ik vind het een goed streven dat de gemeente Groningen in 2035 CO₂-neutraal wil zijn’ (Figuur 5). Ruim drie kwart van de respondenten is het hier (helemaal) mee eens. Eén op de tien respondenten vindt het geen goed streven van de gemeente om in 2035. Wanneer rekening gehouden wordt met de leeftijd van de respondenten, valt op dat respondenten tussen de 18 en 27 jaar het vaker eens zijn met het streven van de gemeente (88%) dan respondenten van 75 jaar en ouder (71%).

Daarnaast is aan de respondenten gevraagd of ze verduurzaming belangrijk vinden, en of ze het belangrijk vinden om zelf een bijdrage te leveren aan verduurzaming. In Figuur 6 worden de resultaten van deze twee vragen weergegeven. Hieruit blijkt dat het overgrote deel (91%) verduurzaming belangrijk vindt. Daarnaast vindt 86% het belangrijk om zelf een bijdrage te leveren aan verduurzaming. 

Verder zijn er ook respondenten die van mening zijn dat klimaatverandering geen (huidig) probleem is voor de samenleving:

We hebben aan de respondenten gevraagd of ze de afgelopen drie jaar aan energiebesparing hebben gedaan. Hierbij is ook gevraagd naar verschillende vormen van energiebesparing. De resultaten hiervan worden weergegeven in Figuur 8. In totaal geeft 84% van de respondenten aan dat ze in de afgelopen drie jaar één of meer maatregelen genomen hebben. Tellen we daar de respondenten die al eerder maatregelen genomen hadden bij op, dan heeft 93% zich beziggehouden met het nemen van energiebesparende maatregelen. Ruim de helft van de respondenten (65%) heeft thuis kleine maatregelen getroffen omtrent energiebesparingen. Dit kunnen maatregelen als het plaatsen van tochtstrips en radiatorfolie, of het korter gaan douchen geweest zijn. Daarnaast heeft 50% thuis grote maatregelen getroffen, zoals het isoleren van het huis of het installeren van zonnepanelen en een warmtepomp. Ook heeft 37% van de respondenten zijn/haar reisgedrag aangepast. Zij hebben bijvoorbeeld in de afgelopen drie jaar vaker de fiets gepakt. Een tiende van de respondenten geeft aan al eerder maatregelen getroffen te hebben.

Wanneer onderscheid wordt gemaakt in leeftijd, valt voornamelijk dat jongeren tussen de 18 en 27 jaar het minst vaak grote maatregelen hebben getroffen. Dit kan mogelijk verklaard worden doordat zij vaker in huurwoningen wonen, via een woningcorporatie (28%) dan wel via een particuliere verhuurder (52%). Wel blijkt dat hoe jonger, hoe vaker men kleine maatregelen heeft genomen (74% van de 18-27-jarigen, tegenover 57% van de 75-plussers).

In een vervolgvraag hebben we aan de respondenten gevraagd of ze belemmeringen ondervinden bij het verduurzamen van hun woning (Figuur 9). Ruim een kwart van de respondenten (28%) geeft aan geen belemmeringen te ondervinden. Ook geeft ongeveer een kwart (26%) aan hierover geen zeggenschap te hebben, omdat ze in een huurhuis wonen of lid zijn van een VvE. Verder vindt 18% het verduurzamen van hun woning te duur en heeft 14% er niet genoeg geld voor. De 14% van de respondenten die een andere belemmering ondervindt, noemt onder andere dat ze niet weten waar ze moeten beginnen, ze in een huurhuis wonen waardoor alleen kleine veranderingen mogelijk zijn en dat er door bouwkundige beperkingen geen verduurzaming mogelijk is.

Vooral jongeren ondervinden belemmeringen bij het verduurzamen. Slechts 2% van de 18-27-jarigen ervaart geen belemmeringen. De grootste belemmering voor jongeren is dat zij er niet zelf over kunnen beslissen (73%). Ook in de leeftijdsgroep 28-44 is het aandeel dat geen belemmeringen ondervindt relatief groot; 18%. Ook bij deze groep is geen zeggenschap de belangrijkste reden om dit niet te doen (38%).

Tot slot vroegen we in een open vraag waar respondenten het meest behoefte aan hebben omtrent ondersteuning van de gemeente bij het verduurzamen van hun woning. Hierin kwam onder andere naar voren dat respondenten behoefte hebben financiële ondersteuning, maar ook aan advies (op maat):

Daarnaast worden ook concrete voorbeelden van belemmeringen genoemd, zoals:

Nieuwe woningen hebben energie en warmte nodig en maken daarmee de energiebehoefte van de gemeente groter. Om dit te voorkomen kunnen nieuwe woningen CO₂-neutraal worden. Dit zorgt vaak wel voor hogere kosten of vertragingen. Dit terwijl de woningbehoefte in de gemeente groot is en er duizenden woningen gebouwd moeten worden. Daarom hebben we aan de respondenten gevraagd of alle nieuw te bouwen woningen in de gemeente Groningen CO₂-neutraal moeten worden. De resultaten hiervan worden weergegeven in Figuur 10. Uit deze figuur blijkt dat meer dan de helft van de respondenten (59%) van mening is dat alle nieuw te bouwen woningen CO₂-neutraal moeten worden. Daarnaast vindt ongeveer een kwart van de respondenten (26%) dat het grootste deel van de nieuw te bouwen woningen CO₂-neutraal moet worden, en een kleiner deel niet. In totaal is 4% van de respondenten van mening dat nieuw te bouwen woningen niet CO₂-neutraal moeten worden. Verder wist 8% geen antwoord te geven op de vraag.

Splitsen we de resultaten uit naar leeftijd, dan zien we dat oudere leeftijdsgroepen vaker vinden dat alle woningen CO₂-neutraal moeten worden (62% van 65-plussers, tegenover 48% 18-27-jarigen). Ruim een derde (36%) van de jongeren vindt dat het grootste deel van de woningen CO₂-neutraal gebouwd moet worden en een kleiner deel niet, tegenover 24% van de 65-plussers.

In een eventueel CO₂-neutraal Groningen moet nog steeds energie opgewekt worden. Oók nadat zoveel mogelijk energie is bespaard én alle mogelijke daken met zonnepanelen zijn belegd. De energie die dan nog opgewekt moet worden, moet, in het geval van een CO₂-neutraal Groningen, van hernieuwbare bronnen komen. In verschillende vragen hebben we aan de respondenten gevraagd hoe zij kijken tegenover het opwekken van energie.

We vroegen in hoeverre men vindt dat de energie die in de gemeente Groningen nodig is, binnen de gemeentegrenzen moet worden opgewekt (zie Figuur 11). Een tiende van de respondenten vindt dat alle energie die nodig is moet worden opgewekt binnen de gemeentegrenzen. De helft van de respondenten is van mening dat een groot deel van de energie die nodig is, in de gemeente zelf moet worden opgewekt. Daarnaast vindt 20% dat een klein deel en 4% dat geen energie binnen de gemeentegrenzen moet worden opgewekt. Tot slot wist een relatief groot deel (16%) geen antwoord op de vraag te geven. Als we de antwoorden uitsplitsen naar leeftijdscategorie, dan zien we dat ouderen (75-plus) vaker kiezen voor alle energie zelf opwekken (12%, ten opzichte van 5% 18-27 jaar). De jongste leeftijdsgroep kiest juist vaker voor een groot deel zelf opwekken (62%, ten opzichte van 44% 75-plus).

De respondenten hadden ook de mogelijkheid om hun antwoord toe te lichten. Hier kwam voornamelijk naar voren dat veel respondenten het liefst hebben dat zonnepanelen geplaatst worden op daken:

Ook bij deze vraag konden de respondenten hun antwoord toelichten. Uit deze antwoorden bleek vooral dat respondenten het belangrijk vinden dat er rekening wordt gehouden met de bewoners en de omgeving:

Anderen geven aan dat ze de voorkeur geven aan windmolens op zee. 

Om na te gaan in hoeverre inwoners uit het inwonerspanel meegenomen willen worden bij besluitvorming en activiteiten, hebben we verschillende vragen gesteld over participatie. Een van deze vragen luidde: ‘In hoeverre zou u betrokken willen worden bij de besluitvorming over een CO₂-neutraal Groningen?’. De antwoordmogelijkheden varieerden van niet betrokken willen worden tot zelf de beslissingen nemen. Uit Tabel 2 blijkt dat ruim een derde van de respondenten alleen geïnformeerd wil worden over een CO₂-neutraal Groningen. Verder wil 15% zijn mening geven en wil 13% het liefst zelf de beslissingen nemen over CO₂-neutraal Groningen. Ruim een vijfde wil niet betrokken worden of heeft geen mening (13%). Wanneer onderscheid wordt gemaakt in leeftijd, valt met name op dat respondenten tussen de 18 en 27 jaar (27%) en tussen de 28 en 44 jaar (24%) vaker dan gemiddeld hun mening willen geven over CO₂-neutraal Groningen.

In een vervolgvraag is gesteld waarom men dit loket al dan niet zal gaan bezoeken. Hieruit komt onder andere naar voren dat of respondenten langskomen afhankelijk is van welke informatie ze daar kunnen vinden:

Anderen geven aan dat een duurzaamheidsloket mogelijk te ver weg is, het niet relevant is doordat ze in een huurwoning wonen of dat het openen van zo’n loket een verspilling van geld is: