3 Resultaten

We vroegen respondenten of zijzelf of iemand anders in hun huishouden een beperking of een langdurige ziekte heeft. In totaal geeft 24% van de respondenten aan dat dit het geval is. In een groot deel van de gevallen gaat het om een langdurige ziekte (41%), een fysieke beperking (38%) of een psychische aandoening (20%). In figuur 3 worden de rapportcijfers vergeleken van de respondenten met en zonder een persoon met een beperking in hun huishouden. De respondenten met een persoon met een beperking in hun huishouden geven bij alle onderwerpen een lager cijfer. Het grootste verschil zien we bij de beoordeling van het aantal gehandicaptenparkeerplaatsen (5,7 en 6,6), de bereikbaarheid van bestemmingen die voor hen belangrijk zijn (6,7 en 7,5) en de toegankelijkheid van de openbare ruimte (6,3 en 7).

Aan de respondenten die aangaven dat iemand in hun huishouden een beperking of langdurige ziekte heeft, is gevraagd wat vooral een probleem vormt voor deze persoon of personen. Slechts 17% van deze respondenten geeft aan dat er geen problemen voor hun huishouden zijn (figuur 4). De helft (51%) van de respondenten geeft aan problemen te hebben met oneffen stoepen en wegdek en 43% heeft problemen met stoepen die worden geblokkeerd. Ook de bereikbaarheid van de binnenstad is voor ruim een derde (34%) van hen een probleem.

Vergeleken met de resultaten van 2022 zijn er weinig verschillen. Wel is het aandeel respondenten dat helemaal geen problemen ervaart gedaald van 21% naar 17% en geeft een groter aandeel aan dat zij een probleem hebben met een onduidelijke inrichting van de openbare ruimte (14% in plaats van 11%). Anderzijds is het percentage respondenten dat de toegankelijkheid van informatie een probleem vindt gedaald van 11% naar 7%.

We vroegen de respondenten naar hun tevredenheid over de mogelijkheden in hun buurt om verschillende soorten afval gescheiden in te leveren. Uit de resultaten blijkt dat de respondenten het meest tevreden zijn over de mogelijkheden om papier en karton gescheiden weg te gooien (zie figuur 6). Bijna 9 op de 10 respondenten (89%) is hierover (zeer) tevreden. De ontevredenheid is laag: slechts 5% van de respondenten geeft aan (zeer) ontevreden te zijn. Ook de mogelijkheden om glas gescheiden in te leveren worden positief beoordeeld. Een meerderheid van 86% is (zeer) tevreden en slechts 5% is (zeer) ontevreden.

De tevredenheid over de mogelijkheden om textiel in te leveren is iets lager, maar ook hiermee is een ruime meerderheid (72%) van de respondenten (zeer) tevreden. Een deel van de respondenten is neutraal (18%) terwijl 10% (zeer) ontevreden is.

Meer ontevredenheid zien we bij zowel het inleveren van kleine elektrische en elektronische apparaten als het inleveren van chemisch afval. Ten opzichte van de eerder genoemde afvalsoorten zien we dat meer respondenten (zeer) ontevreden zijn over de mogelijkheden om kleine elektrische en elektronische apparaten en chemisch afval in te leveren (respectievelijk 31% en 39%). Vooral chemisch afval wordt hierbij opvallend negatief beoordeeld: bijna 1 op de 10 respondenten (9%) is er zelfs zeer ontevreden over. Voor beide soorten afval is het aandeel dat (zeer) tevreden is relatief laag (respectievelijk 37% en 29%). Een aanzienlijk groter aandeel van de respondenten is neutraal over het inleveren van deze soorten afval (32% bij beide soorten afval).

In vergelijking met het Omnibusonderzoek van voorgaande jaren lijken de resultaten voor papier en karton en glas grotendeels stabiel. Wel zien we enkele verbeteringen voor de andere afvalsoorten (tabel 3). Zo wordt het inleveren van textiel positiever beoordeeld: het aandeel respondenten dat hierover (zeer) tevreden is, steeg stapsgewijs van 63% in 2020 naar 72% in 2024. Tegelijkertijd nam ook de ontevredenheid daarover af van 18% naar 10%. Ook de ontevredenheid over het inleveren van kleine elektrische en elektronische apparaten is afgenomen, van 38% in 2020 naar 31% in 2024. Een vergelijkbare daling zien we bij de mogelijkheid om chemisch afval in te leveren, waar de ontevredenheid is gedaald van 45% naar 39%. Toch zien we bij zowel chemisch afval als kleine elektrische apparaten (bijna) geen stijging in de tevredenheid. Respondenten kiezen dus vaker voor neutraal.

De respondenten die ontevreden waren over de mogelijkheid om één of meer soorten afval gescheiden aan te bieden vroegen we om dit in een open tekstvak toe te lichten. In totaal hebben 1.347 respondenten een opmerking gedeeld.

Een groot aantal respondenten noemt in hun antwoord dat er in hun buurt onvoldoende mogelijkheden zijn om kleine elektrische apparaten en chemisch afval weg te gooien. Veel respondenten geven aan dat de chemokar niet vaak genoeg langskomt of alleen beschikbaar is op momenten dat zij werken. Daarnaast wordt aangegeven dat de locatie van de chemokar soms onduidelijk is of dat de chemokar niet aanwezig was op de aangegeven tijd of plek.

We hebben respondenten opnieuw gevraagd welke energiebesparende maatregelen zij in hun woning hebben. In totaal geeft 90% van hen aan minstens één energiebesparende maatregel in hun woning te hebben. Dit is vergelijkbaar met 2022, toen was dat 88%. Het merendeel van de respondenten met energiebesparende maatregelen heeft dubbel glas of HR++-glas (90%) (figuur 8). Daarnaast komen zonnepanelen (61%) en isolatie van spouwmuren (53%), daken (52%) en vloeren (51%) relatief vaak voor.

Een aantal respondenten (5%) geeft aan dat er andere energiebesparende maatregelen in hun woning aanwezig zijn, die niet tussen de antwoordopties stonden. Uit de open antwoorden blijkt dat hierbij vaak gaat om extra isolatie zoals tochtstrips, radiatorfolie of vernieuwde kozijnen. Ook het gebruik van LED-verlichting wordt door meerdere respondenten genoemd. Een aantal respondenten geeft aan hun woning te verwarmen via aircosystemen of te zijn aangesloten op een warmtenet.

Als we deze resultaten vergelijken met die van voorgaande jaren (tabel 5), zien we dat dubbel glas of HR++-glas ook in eerdere jaren al populair was onder respondenten met energiebesparende maatregelen. Opvallend is dat de aanwezigheid van isolatie (spouwmuren, vloer en/of dak) en zonnepanelen beide zijn toegenomen met ongeveer 10 procentpunten ten opzichte van 2022. Het aandeel respondenten met een warmtepomp is eveneens gestegen, van 9% in 2022 naar 14% in 2024. Ten slotte wordt de aanwezigheid van groene daken en zonneboilers nog steeds weinig door respondenten genoemd. 

Vanaf 2025 wordt de subsidie Nij Begun beschikbaar gesteld voor de isolatie en ventilatie van woningen. Uit de resultaten (figuur 9) blijkt dat bijna de helft van de respondenten (46%) niet bekend is met deze subsidie. Daarnaast geeft 17% aan geen plannen te hebben om gebruik te maken van de regeling. Daarentegen is 15% van de respondenten wel van plan de subsidie te gebruiken, terwijl 22% twijfelt en aangeeft het nog niet zeker te weten.

Dit jaar hebben we respondenten voor het eerst vragen gesteld over de hulp die de gemeente en andere organisaties bieden bij geldzaken, zoals financieel advies, ondersteuning bij het aanvragen van toeslagen, of hulp bij schulden. We vroegen hen of zij het afgelopen jaar behoefte hebben gehad aan hulp bij hun geldzaken en, zo ja, op welk(e) gebied(en). Uit de resultaten blijkt dat 94% van de respondenten geen hulpbehoefte heeft gehad. Van de 325 respondenten die wel aangaven hulp nodig te hebben, geeft 65% aan ondersteuning nodig te hebben gehad bij het aanvragen van een regeling of toeslag. Daarnaast had 17% hulp nodig bij het krijgen van overzicht in hun geldzaken, en 7% bij betalingsachterstanden of schulden. Tot slot geeft een derde (34%) van deze groep aan dat ze hulp nodig hadden bij andere geldzaken.

We hebben respondenten met een hulpvraag gevraagd of zij het afgelopen jaar hulp hebben gezocht of ondersteuning hebben gekregen voor hun geldsituatie. Bijna de helft van hen (47%) geeft aan geen hulp te hebben gezocht. Respondenten die wel hulp hadden gezocht of gekregen, konden meerdere antwoorden selecteren. Van de 157 respondenten die hulp hebben gezocht, deed 36% dit bij personen uit hun naaste omgeving, 27% bij stichting WIJ-Groningen en 19% bij de gemeente Groningen (inclusief de Groninger Kredietbank). Daarnaast gaf 4% aan ondersteuning te hebben gezocht bij andere initiatieven of netwerken in hun wijk en zocht 28% hulp op een andere manier.De 114 respondenten die aangaven geen hulp te hebben gezocht hebben we gevraagd naar hun reden(en) daarvoor. Zoals figuur 11 laat zien, wist 39% van hen niet dat er hulp beschikbaar was of dat ze daarvoor in aanmerking zouden komen, heeft 32% zelf hun vraag weten op te lossen en wist 25% niet goed waar zij terecht konden met hun hulpvraag. 

De respondenten die aangaven om hulp gezocht te hebben, hebben we gevraagd in hoeverre ze het eens zijn met de stelling ‘Het was makkelijk om de juiste informatie te vinden over de beschikbare mogelijkheden voor hulp of advies’. De respondenten zijn hierover verdeeld (figuur 12): 33% is het (helemaal) oneens met de stelling, 29% is het juist (helemaal) eens, en een groep van 38% kiest voor ‘neutraal’.

De respondenten die hulp hebben gezocht bij de gemeente Groningen, stichting WIJ-Groningen en/of andere initiatieven of netwerken in hun wijk, hebben we nog twee aanvullende stellingen voorgelegd. Bij de stelling ‘De stappen/procedures die ik moest doorlopen voor het krijgen van de juiste hulp verliepen eenvoudig en snel’, kiezen opnieuw veel respondenten voor ‘neutraal’ (40%). Verder is 32% het (helemaal) eens en is 28% het (helemaal) oneens.

Ten slotte zien we dat 62% van de respondenten het eens is met de stelling ‘Ik ben tevreden over de manier waarop mijn vraag is opgepakt door de medewerker die mij heeft geholpen’. Daarnaast is 24% het daarmee (helemaal) oneens en is 14% neutraal.