2 Resultaten

In dit deel van de resultaten kijken we naar de inwoners die de enquête hebben ingevuld. Omdat we de gegevens verzamelen door het verspreiden van een link via sociale media en andere kanalen, kan het zijn dat de groep respondenten andere achtergrondkenmerken heeft dan in de voorgaande edities. In dit onderdeel worden de verschillende achtergrondkenmerken van de groepen respondenten over de jaren met elkaar vergeleken. Dit stelt ons in staat om te bepalen in hoeverre de resultaten met elkaar vergeleken kunnen worden.

Tijdens de dataverzameling is de link naar de vragenlijst per abuis via sociale media ook gedeeld met een publiek ouder dan 30 jaar. Bovendien was er niet expliciet bij vermeld dat het ging om een onderzoek naar jongerenhuisvesting. Als gevolg hiervan hebben 91 inwoners die ouder zijn dan 30 de vragenlijst ook ingevuld, waarbij de oudste respondent zelfs boven de 70 was. Omdat deze groep de resultaten van de jongeren ernstig zou vertekenen, hebben we besloten alle inwoners die ouder zijn dan 30 uit de resultaten te filteren. Van respondenten waarvan de leeftijd niet bekend was, hebben we alleen de respondenten meegenomen die aan hebben gegeven dat ze student zijn.

De enquête is uiteindelijk ingevuld door 492 jongeren. Van deze jongeren hebben 389 de vragenlijst volledig ingevuld. Omdat niet alle jongeren de vragenlijst volledig hebben ingevuld kan de respons variëren per vraag. In figuur 1 staat het aandeel jongeren per leeftijdscategorie afgezet tegen dezelfde leeftijdscategorieën in de voorgaande twee edities. Omdat we de respondenten hebben gevraagd naar hun geboortejaar, kunnen we geen onderscheid maken tussen de inwoners uit 1995 die al wel of nog niet 30 waren. Daarom hebben we besloten alle respondenten die in 1995 zijn geboren in het onderzoek mee te nemen.

In vergelijking met de respons van 2023 is de verdeling naar leeftijd voor het grootste deel vergelijkbaar. Er zijn naar verhouding iets minder respondenten van 22 t/m 24 jaar en iets meer van 28 t/m 30 jaar. Dit komt vermoedelijk doordat we de respondenten van 30 in 2025 hebben meegeteld. In vergelijking met 2021 zien we wel veel verschil. In 2021 was de groep respondenten in de leeftijd 18 t/m 21 jaar relatief veel minder groot. Als we de respons afzetten tegen het werkelijke aandeel inwoners in de leeftijdscategorie 18 t/m 30 (de populatie), dan zien we dat er naar verhouding meer respondenten zijn in de groep 18 t/m 21 en iets minder in de groep 22 t/m 24 jaar. Over het algemeen sluit de verdeling redelijk goed aan bij die in de populatie.

In de tabel 1 hebben we de situatie van werk en studie naast elkaar gezet. Hieruit blijkt dat ongeveer een kwart (26%) van de respondenten alleen studeert en daarbij niet werkt. Daarnaast is er een grote groep die studeert en ernaast werkt. Een kleine groep van 5% werkt naast de studie meer dan 24 uur. De grootste groep respondenten (35%) bestaat uit studenten die naast hun studie minder dan 24 uur werken. Van de respondenten die niet (meer) studeren werken de meesten (28% van alle respondenten) meer dan 24 uur. Slechts 12 respondenten studeren niet en werken minder dan 24 uur. Als laatste is er ook nog een kleine groep van 15 respondenten die niet werkt of studeert.

De 325 jongeren die hebben aangegeven dat ze studeren hebben we gevraagd wat voor opleiding ze op het moment volgen (figuur 4). De grootste groep van de respondenten die studeert, doet dit aan de universiteit(45%). Daarnaast studeert 35% aan het hbo en 14% aan het mbo. Slechts een klein aantal respondenten (13) gaat naar de middelbare school. Als we dit vergelijken met de voorgaande jaren dan zijn er in 2025 relatief minder studenten van de universiteit en naar verhouding meer studenten van het mbo en middelbare scholieren. Het percentage studenten van het hbo is bij alle drie de edities ongeveer gelijk. Als we het afzetten tegen het aantal studenten dat in de gemeente woont, dan zien we dat er naar verhouding minder respondenten van de universiteit zijn (46% tegenover 53% in de studentenpopulatie) en iets meer vanuit het mbo (14% tegenover 12% in de populatie studenten).

We hebben de jongeren die op zichzelf wonen ook specifiek gevraagd of zij in de gemeente Groningen wonen (n=341). De grote meerderheid (94%, n=319) woont inderdaad in de gemeente Groningen. De overige 22 respondenten (6%) wonen buiten de gemeente Groningen. De groep inwoners van Groningen hebben we vervolgens ook de vraag voorgelegd hoe vaak zij binnen de gemeente Groningen zijn verhuisd. In figuur 7 hebben we hun antwoorden afgezet tegen de antwoorden van de respondenten in het onderzoek uit 2023.

De percentages van de verhuizingen zijn nagenoeg hetzelfde als in het onderzoek van 2023. De grootste groep van de respondenten, ongeveer een derde, woont in de eerste woning waar ze in Groningen zijn komen wonen. Een iets kleinere groep is één keer verhuisd en we zien dat het aantal respondenten steeds kleiner wordt naarmate er meer is verhuisd.

Figuur 7 laat zien dat 32% van de respondenten (n=103) nog altijd in hun eerste woning woont. In de onderstaande grafiek (figuur 8) hebben we deze respondenten, in het geval dat ze op het moment een opleiding volgen, uitgesplitst naar het studiejaar waar zij in zitten. Hierin valt te zien dat bijna de helft van de studenten die in hun eerste woning wonen, in het eerste studiejaar zit. Een op de vijf zit in het tweede jaar, 9% in het derde jaar, 12% zit in het vierde jaar en 4% in voor het vijfde jaar met een studie bezig. Dit is ongeveer gelijk aan de verdeling van de studenten die in 2023 aan ons onderzoek hebben meegedaan. Ook hier valt op dat er een relatief grote groep (9% in 2025 en 13% in 2023) na meer dan vijf jaar studie nog altijd in hun eerste woning woont.

Een belangrijk onderdeel van ons onderzoek is om een beeld te geven van hoe jongeren wonen en hoe dit over de jaren is veranderd. We hebben de jongeren daarom meerdere vragen gesteld over hoe hun woonsituatie is, hoe zij dit ervaren en hoe zij hun woning hebben gevonden. We hebben de jongeren die in Groningen wonen gevraagd hoe zij op dit moment wonen, om zo een beeld te krijgen hoeveel jongeren er in een studentenhuis of bijvoorbeeld een eigen woning wonen.

In figuur 9 staat de verdeling van de respondenten uitgesplitst naar het type woonruimte voor studenten en niet-studenten. Ongeveer een derde van de studenten woont op kamers en ongeveer net zoveel in een eenkamerwoning. Een kwart van de studenten woont in een meerkamerwoning. Van de niet-studenten woont de meerderheid (69%) in een meerkamerwoning met eigen voorzieningen. Naar verhouding hebben er in 2025 aanzienlijk meer jongeren de enquête ingevuld die in een meerkamerwoning met eigen voorzieningen wonen (2025: 40%; 2023: 25%). In 2025 is een kwart van de respondenten kamerbewoner. In 2023 woonde 40% van de respondenten op kamers.

De respondenten die aangaven in een ander soort woonruimte te wonen geven bijvoorbeeld aan met een familielid, bijvoorbeeld opa of neef, of een vriend een gehele woning te delen. Daarnaast geven enkele respondenten aan in studentenhuisvesting te wonen of in begeleid wonen.

In tabel 2 hebben we het soort woonruimte vergeleken tussen Nederlandse en internationale respondenten. Hier valt op dat een veel groter deel van de Nederlandse respondenten een meerkamerwoning met eigen voorzieningen heeft (45% tegenover 10% van de internationale respondenten). De Internationale respondenten wonen naar verhouding dan weer veel vaker op kamers (42% versus 22%) en in eenkamerwoningen met eigen voorzieningen (23% tegenover 10%).

In figuur 10 staat hoe makkelijk of moeilijk de respondenten het vonden om hun huidige woning te vinden, uitgesplitst naar het soort woning waar ze in wonen. Bewoners van een éénkamerwoning met eigen voorzieningen (vaak ook wel een studio genoemd) hadden met een score van 5,1 veel moeite om hun huidige woonruimte te vinden. Ook kamerbewoners hadden met score een 5,6 het relatief lastig om hun kamer te vinden. Bewoners van meerkamerwoningen met eigen voorzieningen en éénkamerwoningen met gedeeltelijk eigen voorzieningen kwamen naar verhouding makkelijker aan hun woonruimte (respectievelijk 6,1 en 6,2 gemiddeld). De respondenten die aangeven in een ander soort woonruimte te wonen geven echter het laagste cijfer, een 3,7. Dit betreft slechts 15 respondenten.

Als we kijken naar het type woning zien we dat kamerbewoners met een 6,4 het minst tevreden zijn over hun woonruimte. Daarentegen zijn de bewoners van een meerkamerwoning met eigen voorzieningen met een 7,7 het meest tevreden.

We hebben de respondenten ook gevraagd waarom zij (on)tevreden waren over de kwaliteit van hun woning. De meest gehoorde reden waarom huurders ontevreden zijn over hun woning is omdat ze het te duur vinden voor wat ze krijgen. Daarnaast klagen meerdere respondenten over tocht, slecht onderhoud en zelfs schimmel. Eén van de respondenten vat dit kort en bondig samen:

Daarentegen zijn er ook veel respondenten tevreden over hun woning. Veel respondenten geven aan dat zij de kwaliteit goed vinden omdat ze ruim wonen en de woning goed onderhouden is. Daarnaast geven meerdere respondenten aan de locatie een belangrijke reden te vinden waarom ze tevreden zijn met hun woning. Ook zijn er meerdere respondenten die aangeven hun woning fijn te vinden omdat het relatief nieuw is of recent gerenoveerd.

De prijs wordt door de respondenten het meest genoemd als belangrijk bij het kiezen van woning. Dit werd door meer dan 90 respondenten als eerste keus genoemd. Daarna wordt door de respondenten de meeste waarde aan de locatie gehecht, gevolgd door het hebben van eigen voorzieningen en het aantal kamers/oppervlakte. Het minst belangrijk vinden de respondenten of de woonruimte gemeubileerd is, gezamenlijke voorzieningen heeft of energiezuinig is.

Naast de kenmerken van de woonruimte hebben we ook gevraagd naar de belangrijkste kenmerken van de buurt (figuur 13). De locatie wordt het vaakst genoemd als belangrijkste kenmerk. Daarnaast hebben veel respondenten winkels en voorzieningen in de buurt genoemd en een locatie dicht bij hun werk of opleiding. Kindvriendelijkheid is voor de overgrote meerderheid van de respondenten niet één van de drie belangrijkste kenmerken van de buurt waarin zij wonen.

We hebben alle jongeren die de enquête invulden gevraagd of ze op het moment verhuisplannen hadden. Zo willen we een beeld vormen van de woonwensen van jongeren die ergens anders zouden willen wonen dan in hun huidige woonruimte. De respondenten die hebben aangegeven binnen afzienbare tijd te willen verhuizen hebben we aansluitend een aantal vragen gesteld over wat hun wensen zijn voor een eventuele toekomstige woonruimte. 

De respondenten die een verhuiswens hebben, hebben we gevraagd of ze in de gemeente Groningen gaan wonen of willen blijven wonen (n=323). Twee derde van de respondenten met een verhuiswens geeft aan dat ze in de gemeente Groningen willen blijven. Slechts 12% geeft aan niet in Groningen te willen wonen en de overige 22% geeft aan het (nog) niet te weten.

De respondenten die niet in de gemeente Groningen willen blijven wonen (n=40) hebben we gevraagd waarom ze dit niet willen. De redenen waarom blijken divers te zijn. We hebben ze in figuur 15 op een rij gezet. De voornaamste redenen zijn dat de respondenten graag weer in de regio willen wonen waar ze vandaan komen, omdat ze meer ruimte willen of omdat ze woonruimte in Groningen te duur vinden. Als andere reden geven de respondenten aan dat dit bijvoorbeeld omwille van een partner is of omdat men niet blij is met het betaald parkeren in de stad.

De respondenten die wel in de gemeente Groningen willen blijven wonen, hebben we gevraagd in welk deel van de gemeente zij dan zouden willen wonen. Hiervoor hebben wij ze een kaart getoond waarop zij hun top drie van gebieden konden aangeven van de vijf mogelijke opties (zie bijlage 1). In tabel 5 staat per gebied hoe vaak deze is gekozen. De wijken rondom het centrum (de schilbuurten) zijn het meest populair. De grootste groep respondenten (bijna 40%) geeft aan het liefste in een van deze buurten te willen wonen. Het centrum staat op de tweede plek als eerste keus, maar is veel minder vaak de tweede of derde keus dan de Overige wijken. Slechts weinig respondenten geven de voorkeur aan de Zernike Campus, met slechts 17 respondenten die het als eerste keus noemen.

We hebben gekeken of er een groot verschil zat in het vinden van een woning tussen internationale en Nederlandse respondenten. De internationale respondenten geven gemiddeld een 2,7 tegenover een 3,7 van de Nederlandse respondenten. Er was geen verschil in het gegeven cijfer tussen de respondenten in de verschillende leeftijdscategorieën. Het verschil tussen internationale en Nederlandse respondenten is vooral groot onder studenten (internationaal: 2,5; Nederlands: 3,7). Uit de toelichting die respondenten hebben gegeven blijkt wel dat er veel respondenten zijn die erg veel moeite hebben met het vinden van een woning.

Om een beeld te krijgen van het type woning dat jongeren zoeken, hebben we de respondenten gevraagd in wat voor soort woonruimte ze het liefst zouden willen wonen of hoe zij gaan wonen (in het geval de respondent al een nieuwe woning had gevonden). De antwoorden van de respondenten staan in tabel 6, uitgesplitst naar leeftijdscategorie. De meerderheid van de respondenten heeft het liefst een woning met meerdere kamers en uitsluitend eigen voorzieningen. Daarnaast geeft 21% de voorkeur aan een eenkamerwoning met eigen voorzieningen (wat we vaak een studio noemen).

Wanneer we kijken naar de leeftijdscategorieën dan zien we dat met name de oudere respondenten graag een meerkamerwoning willen. Van de respondenten van 28 jaar en ouder geeft slechts 13% een andere voorkeur aan. Onder de jongste respondenten (18 t/m 21 jaar) geeft de grootste groep (36%) de voorkeur aan een éénkamerwoning met uitsluitend eigen voorzieningen. Van deze groep geeft slechts 17% aan op kamers te willen wonen met gedeelde voorzieningen (klassieke kamerbewoning).

Figuur 18 geeft de antwoorden weer op dezelfde hypothetische vraag over de buurt van deze mogelijke nieuwe woonruimte. De verschillen tussen de mogelijke keuzes zijn hier kleiner dan bij de kenmerken van de woonruimte. De meest gekozen eigenschap van de buurt is de nabijheid van winkels en voorzieningen. Dicht bij werk of opleiding werd echter door de meeste mensen als eerste keus genoemd. Ook rust en privacy en een locatie rond het centrum vinden de respondenten relatief belangrijk. Kindvriendelijkheid werd met afstand het minst genoemd als een belangrijke eigenschap van de buurt. Slechts 10 respondenten hadden dit als eerste keus.

In de voorgaande analyses kwam al meerdere keren naar voren dat de prijs van een woning een belangrijke rol speelt in de beoordeling van de woning. De respondenten vinden de prijs bovendien erg belangrijk bij de keus van een nieuwe woonruimte. We hebben de respondenten meerdere vragen gesteld over hun woonlasten en andere geldzaken.

De verschillen naar de soort woonruimte tonen we in tabel 8. Deze gemiddelden verschillen wel aanzienlijk: Jongeren die op kamers wonen en inclusief betalen, zijn gemiddeld €459 euro kwijt aan hun woning. De jongeren op kamers die exclusief betalen, betalen gemiddeld aanzienlijk meer (€698). We zien ook dat de jongeren met een meerkamerwoning gemiddeld het meeste betalen (€995 inclusief en €1.293 exclusief). Belangrijk om hierbij te beseffen is dat jongeren met een eigen (koop)woning ook veelal in deze groep vallen.

Als laatste hebben we de woonlasten uitgesplitst naar werk en studie (tabel 9). Hier zien we weer aanzienlijke verschillen. De respondenten die naast hun werk niet meer studeren en de studerende respondenten die meer dan 24 uur werken betalen het meeste voor hun woning. Opmerkelijk genoeg is er een groot verschil in woonlasten binnen de groep studerenden die meer dan 24 uur werkt: Inclusief betalen zij gemiddeld €540, terwijl dit exclusief €1.293 is. Deze grote verschillen hebben waarschijnlijk te maken met de relatief lage aantallen, waardoor uitschieters het gemiddelde sterk beïnvloeden. Wat in tabel 8 ook opvalt is dat studenten met een baan van minder dan 24 uur het minste betalen. Dit is iets minder dan de respondenten die alleen studeren (zowel inclusief, exclusief als totaal).